Chekish ayvonchasida polkovnik ofitserlarga latifa aytib berayapti. Hamma qotib-qotib kulardi-yu, birgina leytenant kulmasdi. Polkovnik undan so'radi:
-Leytenant, nega kulmayapsiz?
-O'rtoq polkovnik, men boshqa qismdanman!

2 general futbol haqida suhbat qurishmoqda:
-Sizning sevimli komandangiz qaysi?
-"Saflaning!"

Armiya. Askarlar saf tortib turishibdi.
Serjant:
-Orangizda rassomlar bormi? Ikki askar oldinga chiqdi.
-Biz rassom!
-Yaxshi, manavi boltani olinglar-da, daraxtdan pechkaning o'tinini chizib beringlar!

Askar:-O'rtoq serjant, hojatga borib kelsam maylimi?
Serjant:-Mayli, ikki daqiqa vaqt beraman!
Askar:-Bu vaqt yetmasa-chi?
Serjant:-Qaytib kelasiz, yana vaqt qo'shib beraman.

Askar starshinaning oldiga chopib kelib dedi:
-O'rtoq starshina, omborda bir quti patron yo'qolib qoldi!
-Nega yo'qoladi? Mensiz-a?

Starshina safdagi askarlarni oshxonaga olib ketardi.
-Bir, ikki! Bir, ikki!..
Shu payt to'rt-besh yoshlar oralig'idagi bir bolakay kelib unga dedi:
-Amaki, men sanay qolay? O'ngacha sanashni bilaman!

Urush vaqtida bir general juda chiroyli, yosh qizga uylandi.
- Do'stim, senga juda achinaman,- dedi bir do'sti.
- Nega bunday deysan?
- Chunki endi sen ikkita frontni qo'riqlashingga to'g'ri keladi.

Eshik ochilib, xonaga yigit kirib kepti:
-Salom, dadajon!
Otasi berilib kompyuterda internet titkilib o'tiribdi. Boshini burmay:
-Qaerda yuribsan?!
-Armiyada, dada...

Yosh soldat uyidan xat oldi. Xatni ochganda bir varaq oq qog'oz chiqdi.
-Bilasanmi, og'ayni, - dedi u o'rtog'iga, - armiyaga jo'nash oldidan qaylig'im bilan urishib qolgandik. Shundan beri gaplashmaymiz.

O'quv mashg'uloti paytida serjant sezdiki, yangi chaqirilgan askarlardan biri tinimsiz titrayapti.
U so'radi:
-Qo'rqyapsanmi, nega qaltirayapsan?
-Yo'q, men qo'rqganimdan qaltirayotganim yo'q. Dushman xali mening bu erdaligimni bilmaydi. Bildirib qo'ygim kelyapti.